‘Ya çalış ya öl!’

Kapitalizmin sınırı; Dünya Ekonomik Forumu emeklilik yaşının 70’e çıkarılmasını öneriyor!

Ege Deniz

Dünya Ekonomik Forumu (WEF) „ekonomik sistem üzerindeki baskının azaltılması için gelişmiş ülkelerde emeklilik yaşının 70’e çıkarılması“ çağrısı yaparak „insanların daha uzun süre yaşamasının küresel ısınmanınkine benzer sonuçlar doğuracağını“ söyledi!

Dünyanın en büyük emeklilik sistemlerine sahip altı ülkesi; ABD, Japonya, Avustralya, Kanada, Hollanda ve İngiltere ile dünyanın en çok nüfusa sahip ülkeleri Çin ve Hindistan’ın incelendiği WEF raporunda „insanların daha uzun süre çalışmaması ve daha fazla tasarruf yapılmaması halinde, büyük bir krizin yaşanacağı“ belirtiliyor.

Uzun lafın kısası emperyalist kapitalizm emekçilere ‘ya erken öl ya da ölene kadar çalış’ diyor!

Korkulan şey kapitalizmin sınırları

Toplumsal üretimde kullanılan bilim ve teknoloji öylesine ilerlemiş, sadece kentsel üretimde değil tarımsal/kırsal üretimdeki sanayileşme (yani makineleşme) düzeyi öylesine gelişmiş ki, bunun sonucunda kapitalist kar oranlarında yaşanan düşmeyi telafi etmek, kar oranların yeniden yükselen bir çizgiye oturtmak giderek daha zor hale geliyor.

İnsanlık için iyi kapitalizm için kötü

Toplumsal üretimde makinelerin ve otomasyonun daha ileri düzeylerde kullanılması buna bağlı olarak insanın kol gücüne/fizik gücüne görece daha az ihtiyaç duyulması insanlığın gelişimi açısından büyük ilerlemedir aslında.

İnsanoğlu böylece yaşamını sürdürmek için zorunlu olan toplumsal üretime ayıracağı toplumsal emek zamanını aşağıya çekebilir. Ve insan yanını geliştirmek, kültürel-sanatsal üretimini çoğaltmak, toplumsal yaşayışın bütün zenginliklerini çoğaltmak için daha fazla zaman bulabilir böylece.

Ama insanlığın çok yönlü ilerlemesi için eşsiz olanaklar yaratan bu gelişme kapitalizm için kriz ve ölüm demektir!

Çünkü kapitalistler için kar oranı esastır. Bu oran düşerse ya da sıfırlanırsa kapitalist üretim durma noktasına gelir. Bilimsel gelişmelerin üretime sokulması, makineleşmenini/otomasyonun artıyor oluşunun kapitalistler için anlamı „değişmeyen sermayenin“ yani üretime yatırılan sermaye kısmının aşırı derecede büyümesi demektir.

Bu devasa büyüklüğe ulaşmış olan „değişmeyen sermaye“ karşısında „değişen sermaye“ yani çalıştırılan işçi sayısına ve ücretlerin seviyesine bağlı olan (yatırılan) sermaye kısmı oransal olarak giderek daha yer tutar hale gelmektedir.

Kapitalist kar oranı da zaten işçi sınıfının artı-emeğinin yani el konulan artı-değerin toplam yatırılan sermayeye oranı olarak hesaplandığı için kar oranı düşme eğrisini izlemektedir. Matematiksel hesap basit: Kapitalist karların ve kar oranının düzeyi (ücretlerin düzeyine ve) çalışan işçi sayısına bağlıdır!

İşte bundan dolayı kapitalistler „artı nüfus“ olarak gördükleri işsizlerin özelde ise yaşlı nüfusun eğer ölmüyorlarsa çalışmalarını buyuruyor!