Hindistan’da 9 Temmuzda milyonlarca işçi, emekçi, çiftçi ve genç, Modi hükümetinin sınıf düşmanı politikalarına karşı grev yaptı.

Hindistan’daki 9 büyük sendikanın içinde yer aldığı Merkez Sendikalar Ortak Platformu’nun çağrısıyla gerçekleşen greve, çiftçi örgütleri, öğrenci birlikleri, kadın örgütleri ve bilişim, gazetecilik, madencilik ve limanlarda pek çok sektörden işçi ve emekçi destek verdi. Dev grev; kentlerde, köylerde, fabrikalarda, tarlalarda yaşamı durdurdu.

Delhi, Tamil Nadu, Bihar, Karnataka, Bengaluru ve birçok kentte yürüyüşler ve mitingler düzenlendi. Liman işçileri, madenciler, banka çalışanları, öğretmenler, sağlık emekçileri, kamu işçileri ve ulaştırma sektörü çalışanları üretimi ve hizmeti durdurdu. Grev özellikle kömür madenciliği, çelik sanayi, bankacılık, posta hizmetleri ve toplu taşımada etkili oldu.

Grev; dünya çapında olduğu gibi, Hindistan’da da işçi sınıfının yıllardır karşı karşıya olduğu saldırılara karşı biriken öfkesinin dışavurumu niteliğinde. Milyonlarca işçi ve emekçi özelleştirme politikalarıyla kamu hizmetlerinin tasfiye edilmesine, işgününün uzatılmasına, güvencesiz sözleşmeli çalışmanın yaygınlaştırılmasına, grev hakkına dönük yasaklara ve sendikal örgütlenmenin önüne çıkarılan engellere tepkilerini dile getirdi. Özellikle Andra Pradeş eyaletinde çalışma saatlerini 10 saate çıkartan saldırı yasasının kabul edilmesi bardağı taşıran son damla oldu.

Greve katılan işçilerin, uzun yıllardır mücadelelerle kazanılmış hakların bir bir gasp edilmesine karşı talepleri son derece net. İşçi karşıtı yasaların derhal geri çekilmesi, güvencesizliğe son verilmesi, kamu işletmelerinin özelleştirilmesinin durdurulması, eski emeklilik planının yeniden hayata geçirilmesi, asgari ücretin aylık 26 bin rupi (yaklaşık 303 dolar) olarak belirlenmesi ve Uluslararası Çalışma Örgütü’nün sendikal hakları güvence altına alan C87 ve C98 sözleşmelerinin onaylanması!

250 milyon işçi ve çiftçinin katıldığı bu büyük grev, sınıfın öncülüğünde bütün toplumsal kesimlerin katıldığı birleşik mücadelenin gücünü gösteren bir niteliğe sahip. İşçi ve emekçiler emek düşmanı politikalara karşı “Buradayız ve boyun eğmiyoruz” diyerek burjuvaziye adeta gövde gösterisi yaptı. Greve öncülük eden sendikalar, bu mücadelenin sadece bir başlangıç olduğunu belirterek, talepler kabul edilene kadar geri adım atmayacaklarını vurguladılar.