Bangladeş’te 1,138 tekstil işçisinin hayatını kaybettiği Rana Plaza katliamı 24 Nisan 2013’te yaşandı

HABER MERKEZİ– Bangladeşli işçiler 24 Nisan 2013 tarihinde kapitalist vahşetin en kanlı örneklerinden birini yaşadılar. Başkent Dakka’nın kenar semtlerinden Savar’da yer alan dokuz katlı bir tekstil sitesinin çökmesi sonucunda 1,138 işçi enkaz altında kalarak can verdi.

İşçiler bir gün önce fabrika sahiplerini ve bina sahibini çatlaklar konusunda uyararak binanın çökebileceğini ve içeri girmek istemediklerini söylemişlerdi. Ancak fabrika patronlarının bu uyarıya tepkisi, işçileri işten atmakla tehdit ederek onları çalışmaya zorlamak oldu.

Ancak bir gün sonra, dünyadaki en büyük işçi katliamlarından biri olan bu korkunç olay meydana geldi ve binlerce tonluk enkazın altında kalan 3 binden fazla işçinin 1,138’i yaşamını yitirdi. Sağ kalan yüzlerce işçinin büyük bir bölümü ise ağır yaralanıp sakatlandı.

Rana Plaza adındaki bu sitede H&M, Zara, Mango, Benetton, Primark gibi ünlü teleci markalar için üretim yapan beş fabrikanın yanı sıra bir banka ve 300 dükkân bulunuyordu. İşçilerin çoğunun „kayıtdışı“ çalıştırılması nedeniyle sitedeki işçi sayısı tam olarak bilinmemekle beraber, yaklaşık 3 bin 200 işçinin çalıştığı tahmin ediliyor.

Rana Plaza katliamından daha beş ay önce yine aynı bölgedeki bir tekstil fabrikasında çıkan yangında 112 işçi feci şekilde can vermiş, ancak fabrika patronuna ve diğer yöneticilere bu katliamdan dolayı hiçbir ceza verilmemişti.

Bangladeş’te yaklaşık 5 bin hazır giyim fabrikasında/konfeksiyon atölyesinde 3.5 milyon işçi çalışıyor. Bunların yüzde 85’i kadın emekçilerden oluşuyor.

Aylık ücretleri ise son derece düşük; 3 bin taka (yaklaşık 37 dolar). Bu rakam ülkeye özgü hesaplanan asgari “yaşanabilir” ücret (yani yoksulluk sınırı) olarak 5 bin takanın çok altında kalıyor.

Dünya kapitalizminin metropollerinde mağazaların vitrinlerini süsleyen giysileri üreten bu sektör Bangladeş’in ihracının yüzde 80’inden fazlasını oluşturuyor.

Tayland, Myanmar, Vietnam, Hindistan gibi diğer bölge ülkelerindeki tekstil-konfeksiyon sektörünün ve işçilerin durumu Bangladeş’tekinden farklı değil.