17 Temmuz’da Fransa’nın birçok şehrinde sağlık pasaportu dayatmasına karşı eylem yapıldı.
Paris, Bordeaux, Marsilya, Strasbourg Valence, Perpignan başta olmak üzere 140 ilde on binlerce kişi “Sağlık pasaportuna hayır!” dedi.
12 Temmuz’da Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, Covid-19 önlemleri gerekçesiyle yaptığı konuşmada aşıyı zorunlu kılan sağlık pasaportu uygulamasına geçeceklerini resmen ilan etti.
Buna göre 21 Temmuz ve 1 Ağustos tarihinden itibaren restoran, sinema, kafe-bar, tren ve uçak yolcularına sağlık pasaportu sorulacak. Çalışanlar açısından ise, başta sağlık sektörü çalışanları olmak üzere herkese aşı olma zorunluluğu getirilecek. Aşı olmayan işinden olacak, ücreti ödenmeyecek, okula gidemeyecek, alışveriş yapamayacak, kültürel etkinliklere katılamayacak…
Diktatörlüğe hayır!
Kortejlerin rengi ne olursa olsun sokağa çıkan herkesin birleştiği tek slogan, “Diktatörlüğe hayır!” oldu.
Mesele aşıya karşı olmak ya da olmamaktan öteydi; kişilerin kendi sağlıklarıyla ilgili karar alma haklarının gasp edilmesiydi karşı çıkılan. Taşınan dövizler, pankartlar, atılan sloganlar ve uzatılan mikrofonlara verilen yanıtlarda böyle diyordu sokakları dolduranlar.
Sürecin tehlikelerine dikkat
Bütün burjuva devletler Covid-19 sürecinde yaşadıkları sağlık krizininin faturasını geniş emekçi yığınların sırtına yüklemekte, süreci bizlere fatura etmekte birbiriyle yarışmaktalar. İşten atmaları kolaylaştıran yasalardan tutalım ekonomik kriz bahanesiyle sosyal hak budamalarına kadar uzayıp giden saldırılar zinciriyle karşı karşıyayız. Diğer taraftansa bu süreçten nemalanan büyük tekellerin yolu bizzat devletçe düzlenmektedir. İlaç tekelleri bu sürecin en başında geliyor.
Fransa’da hayata geçirilmesi için karar altına alınan aşı zorunluluğu bu politikanın bir sonucudur. Alınan karar kitlelerin sağlığı için değil bir avuç tekelin patentini aldığı aşıyı herkese dayatmasından başka bir şey değildir. Karşı çıkılan da bu güvensiz ortam ve kitle sağlığı üzerinde oluşturulmak istenen diktatörlüktür.
