Tek kelimeyle söylersek, “kadınlık gerçekten zor zanaat…”
“Geç oldu, zaten yorgunum, ben yatıyorum”dedi. Kalkıp mutfağa gitti. Çerez-meyve tabaklarını çalkaladı, kaldırdı. ‘Sabaha hazır olsun,’ diye çaydanlığı doldurdu, demliğe çay koydu. Şekerliğe baktı, dibinde az kalmış, üstüne ekledi. Kahvaltı için buzluktan ekmek çıkardı, akşam yemeği için çözülsün diye de eti aşağıya koydu. Kahvaltı masasını hazırlamak için masanın üstündekileri topladı. Telefonu şarja, telefon defterini kapatıp yerine koydu.
Sonra… sonra…
Sonra çamaşır makinesinden ıslak çamaşırları çıkarıp astı ve makineyi tekrar doldurdu. Banyodaki çöp sepetini boşalttı. Islak bir havluyu kurusun diye duş perdesinin borusuna astı. Bir gömlek ütüledi, kopuk düğmesini dikti. Çiçekleri suladı. Esneyerek gerindi ve yatak odasının yolunu tuttu. Çalışma masasının yanından geçerken durdu, öğretmene not yazdı, okul gezisi için para sayıp ayırdı; eğildi, sandalyenin altına girmiş ders kitabını aldı, masanın üstüne koydu.
Bakkaldan alınacakları not etti, notu da çantasına koydu.
Sonra gitti üçü bir arada temizleme losyonuyla yüzünü yıkadı, dişlerini fırçaladı. Gece kremini ve kırışık önleyici nemlendiricisini sürdü. Tırnaklarına baktı, törpüledi. İçeriden, “Sen yatmaya gitmemiş miydin” diye seslenen babama, “Şimdi gidiyorum” deyip köpeğin su kabını doldurdu. Kapıları pencereleri kontrol etti, holdeki lambayı yaktı. Kardeşimin odasına gitti oğlan uyumuş, lambasını söndürdü, bilgisayarını kapattı, gömleğini astı, yerdeki kirli çorapları alıp sepete attı. Bana geldi, “Haydi yat artık, biraz da yarın çalışırsın” dedi.
“Ben yatıyorum…”
Kendi odasına gitti, saati kurdu, ertesi gün giyeceklerini hazırladı. 6 maddelik “acil işler listesi”ne 3 madde daha ekledi.
Kendi kendine iyi geceler diledi, hayallerinin gerçekleştiğini gözünün önüne getirdi.
İşte o sırada babam televizyonu kapattı, ortaya öylece “Ben yatıyorum” dedi ve gitti yattı.
Sizce bu işte bir gariplik yok mu?..
KAYNAK:ALINTERİ GAZETESİ
